Η πλατεία Αγ. Αντωνίου και η οδός Κεντρικής (1925)
Το ξημέρωμα εκείνης της Κυριακής, της 19ης του Οκτώβρη 1924, δε διέφερε σε τίποτα από τα αντίστοιχα μουντά και κρύα, υγρά και θαμπά πρωινά ενός προχωρημένου Βεροιώτικου φθινοπώρου. Τα χάνια και τα καπηλειά στοίβαζαν τις κουρασμένες τους καρέκλες πάνω στα τραπέζια, το πολυτελές "ΑΛΤ" στη Μ. Αλεξάνδρου με τον ιδιοκτήτη του Γιάννη Ε. Καλογήρου ξεπροβόδιζε τους τελευταίους υψηλούς καλεσμένους του ενώ ο Αγιαντώνης λίγο πιο πάνω έκρουε ρυθμικά τις καμπάνες του, προσκλητήριο για τον πρωινό όρθρο. Το καφενείο των αδερφών Σχοινιώτη, κάτω από το Επισκοπικό, τα Σάββατα πήγαινε σερί. Κόσμος πολύς και πέρασμα, βράδυ και πρωί. Κάπου στο βάθος ο καταβρεχτήρας του φιλότιμου Δήμαρχου Μάρκου πάλευε με τη σκόνη και τις λακούβες του υποτυπώδους οδοστρώματος. Ωστόσο...
... ένας ανήσυχος νέος 28 χρονών, εκείνο το Σαββατιάτικο βράδυ δεν έκλεισε μάτι. Όχι γιατί διασκέδαζε σε κάποιο καπηλειό. Ούτε γιατί δούλευε τα νέα δέρματα και τις γούνες του πατέρα του. Ο Ι. Γ. Γούναρης, το βράδυ του Σαββάτου της 18ης Οκτωβρίου 1924 τύπωνε την πρώτη εφημερίδα της πόλης. Ο «Αστήρ Βερροίας» μόλις είχε γεννηθεί. Το ιστορικό εκείνο Σαββατόβραδο γεννιέται ο Τύπος στη Βέροια. |
Παράλληλα με την τέχνη του, ο Γούναρης πηγαίνει στο νυχτερινό σχολείο. Αν και επιμελής στα μαθήματά του, δεν επιδεικνύει και την ίδια επιμέλεια κατά την πρακτική του άσκηση. Το τυπογραφείο δίπλα από το γουναράδικο που δουλεύει, μονοπωλεί το ενδιαφέρον του. Στα κλεφτά περνά ατέλειωτες ώρες παρακολουθώντας τις πρωτόγνωρες και θορυβώδεις εκτυπωτικές μηχανές, τρυπώντας πότε μέσα ή από τη βιτρίνα, όταν αυτό είναι κλειστό. |
εφ. "Ελλάς", 02 Δεκ. 1912
Ο Ι. Γ. Γούναρης εγκαταλείπει τη γουναρική τέχνη και από το καλοκαίρι του 1912, από τη Θεσσαλονίκη, αρχίζει τις ανταποκρίσεις του προς την Αθηναϊκή εφημερίδα "ΕΛΛΑΣ". Κρατά επιμελείς και μεθοδικές σημειώσεις των άρθρων που στέλνει με λεπτομερείς περιγραφές της εκδοτικής τους τύχης. Στέλνει ιστορικά σημειώματα, ακροστιχίδες, γλωσσικά σχόλια. Σημαντικότερη όμως όλων είναι η εξαντλητική του περιγραφή για την απελευθέρωση της Βέροιας, σε συνέχειες, στο φύλλο της «Ελλάδος».
Το προσωπικό τετράδιο δημοσιεύσεων του Ι. Γ. Γούναρη (1912)
Λίγους μήνες μετά την έκδοση του Αστέρα, εμφανίζεται η δεύτερη εφημερίδα της πόλης, ο «Κρόταλος». Εκδίδεται από τους Στέφανο Βαφείδη, Νικόλαο Ζωγράφο και Αναστάσιο Λεονάρδο και η έκδοσή της σηματοδοτεί την αρχή μιας σφοδρής εκδοτικής σύγκρουσης μεταξύ των δύο εφημερίδων. Ο Ι. Γ. Γούναρης θα εκδώσει 840 φύλλα (εδώ δεν υπολογίζονται παροράματα στην αρίθμηση) του Αστέρα σε τρεις εκδοτικές περιόδους. Η έκδοση της εφημερίδας είναι πολυκύμαντη και συχνά περιπετειώδης. Οι πολιτικές συνθήκες και αργότερα η υγεία του εκδότη, επιδρούν αρνητικά στην απρόσκοπτη εκδοτική πορεία του «Αστέρα». Το τελευταίο φύλλο της εφημερίδας βλέπει το φως της δημοσιότητας την 30η Απριλίου 1956.
Ο Ι. Γ. Γούναρης υπήρξε πρωτοπόρα και εμβληματική φυσιογνωμία της Νεότερης Βέροιας. Με την σπινθηροβόλο ματιά και την κοφτερή γραφίδα του ανέλαβε την ιστορική ευθύνη της πρώτης επίσημης καταγραφής της τοπικής καθημερινότητας. Πολέμησε και πολεμήθηκε. Γνώρισε τιμές. Επί 40 και πλέον χρόνια όμως έμεινε προσηλωμένος στο μοναδικό του στόχο, στην υπηρεσία της δημοσιογραφίας.
Μη ακριβές, περιληπτικό και υπό συνεχή επεξεργασία απόσπασμα από το υπό συγγραφή βιβλίο μου "Βέροια 1912-2012".